سلامی به گرمی این روزهای داغ. خیییلی خوش اومدید. باید عرض کنم که: سلاااام عسل هستم در بیان اینجاااا کندووووووو......اووه اوهو [سرفه] ببخشید، معذرت میخوام، فک کنم یه زنبور رفت تو حلقم. شاه حسینی هم نداره اینجا بهمون آب بده!
خب، دوستان، عزیزان، هم وطنان...بیایید بریم سر اصل مطلب. هان، اصل مطلب همون عسل مطلبه!
بذارین ماجرای افتتاح اینجا رو براتون تعریف کنم.یَک روز نشسته بودم داشتم غُصه میخوردم، گفتم چه کار کنم چه کار نکنم، یه کم قلمم ازش عسل بچکه، یکم شیرین بشه و لپم کش بیاد و سلول های عصبی برن مرخصی. گفتم وبلاگی بزنم که صرفا جهت طنز و شادی باشه. همه ی خانواده و فک و فامیل طنز اعم از فکاهی خان، لطیفه جان، هزل، و هجو و سایر بستگان هم تشریف دارن، و ازشون پذیرایی می کنم. بلکه هم اطلاعات طنز مون بره بالا هم تکنیک نوشتاری مون تقویت بشه. خب اول باید واسه این نازدانه ایده، اسم پیدا می کردم. اسم هرچی گل و گیاه و حیوون بود زیر و رو کردم:| یکهو چشمم افتاد به عسل، اسمش رو بذارم کندو ...هوووم... لامپ بالای سرم روشن شد، اتفاقا شب هم بود مامانم فکر کرد آفتاب زده رفت قامت نماز بست:دی
خلاصه اسمش شد کندو...می دونی چَرا؟ چون کندو هم جای عسله هم لونه ی زنبور. هم شیرینی داره هم نیش. درست مثل طنز و طایفه ی گرامش: دی
حالا قصه ی اینکه زنگ زدم طراح گفت دارم میرم المپیک، ولم کن بابا. و مجبور شدم خودم با هوش سرشارم و دستای ظریفم یه چیزی طراحی کنم. بعد رفتم سراغ دوستان برای همکاری، ولی عزیزان اظهار داشتن: عزیزم وقت نداریم واسه شیش ماه دیگه نوبت میذارم ببینم برنامه هام چی میشه. و من به ایشان خیلی سخاوتمندانه گفتم: ایییییششش...اینا قصه اش مفصله و بی اهمیت ، پس سرتون رو درد نمیارم.
این وبلاگ واسه تقویت و تمرین زبان طنز هست. پس با افتخار رونمایی می کنم از ...کندوووووو....
این تازه اول ماجراست. در قسمت های بعدی بیشتر متوجه کار خواهید شد ؛)
امیدوارم بتونیم دل شما رو هم شاد و به لبتون خنده بیاریم :)
